سه

از آغــــــــــاز  تا امـــــــــروز عطـــر

باستان‌شناسان ظرف‌های مخصوص عطر روغنی را كه معطر بود در گورهای مربوط به مصریان پیدا كرده‌اند. آنها به نوعی به هنر ساختن عطر دست پیدا كردند اما بعدها این هنر توسط رومی‌ها و عرب‌ها توسعه پیدا كرد، آنها یاد گرفتند چطور باید عطر را تصفیه كرد. نخستین شكل عطر، بخور بود كه در بین‌النهرین كشف شد. در آن هنگام در مناسك مذهبی، صمغ‌ها و چوب‌های مختلفی سوزانده می‌شد، همچنین چوب‌ها و صمغ‌های خوشبو را در آب و روغن خیس می‌کردند و بدن خود را با آن ماساژ می‌دادند.

1 قرن قبل از میلاد: پرندگان و حیوانات عطر می‌زدند

رومی‌ها عادت داشتند به حیوانات خانگی عطر بزنند به‌خصوص سگ‌ها و اسب‌هایشان، همچنین آنها سعی می‌كردند با ایده‌های خاص و مبتكرانه بال وپر پرنده‌هایشان را نیز به عطر آغشته كنند تا وقتی آنها در اتاق شروع به پرواز می‌كنند بوی خوش از بال‌هایشان متصاعد شود و همه فضا را خوشبو كند.

قرن 2 میلادی: ابوعلی سینا  گلاب را ساخت

در ایران  ابوعلی سینا، نخستین بار فرایند استخراج عصاره از گل‌ها به وسیله تقطیر را كه امروزه رایج‌ترین روش عطرسازی است انجام داد. او ابتدا این روش را روی گل سرخ پیاده كرد كه عملا به تولید گلاب منجر شد. قبل از این كشف بزرگ عطرهای مایع كه مخلوطی از روغن‌ها، پودر گل‌ها و گیاهان خشك شده بود، وجود داشت.

قرن 14 میلادی: دانش عطرسازی به اروپا آمد

دانش عطرسازی در قرن چهاردهم با گسترش اسلام به اروپا راه یافت و درنهایت در سال 1370 میلادی یك مجارستانی، نخستین عطر مدرن را با روغن‌های محلول در الكل به فرمان ملكه (الیزابت) این كشور تولید كرد كه در اروپا با عنوان Hungary Water شهرت یافت.

قرن 16 میلادی: فرانسه مرکز عطر جهان شد

عطر وارد انگلستان شد و ملكه الیزابت اول دستور داد كه تمام مكان‌های عمومی را خوشبو كنند. تولید و تصفیه عطر به فرانسه رسید و كم كم این كشور به مركز عطر جهان اروپا تبدیل شد. از همین جا بود كه مانند امروز از عطر برای از بین بردن بوی نامطبوع بدن استفاده كردند.

قرن 17 میلادی: دستکش عطردار مسموم

در آن زمان استفاده از دستكش‌های عطردار در فرانسه مرسوم شد. علاوه بر اینها، عطرسازان در این دوران از همه دانش و مهارت‌شان استفاده كردند تا سم درست كنند. یك دوشس فرانسوی در همین ایام با دستكش عطردار مسموم شد و به قتل رسید، زیرا در این دستكش به جای عطر از سم استفاده شده و پوست او این سم را جذب كرده ‌بود.

قرن 18 میلادی: یک انقلاب بزرگ در صنعت عطرسازی

با ساخت ادكلن (Eau de cologne) انقلابی در صنعت عطرسازی به وقوع پیوست. ادكلن كه در آن زمان تركیبی بود از گیاهان رزماری، نارنج و لیمو موارد استفاده فراوانی داشت، از آن جمله می‌توان به استفاده از آن برای خوشبو كردن آب حمام، خوشبو كردن نوشیدنی‌ها و شكر به‌عنوان شست‌وشودهنده و خوشبوكننده دهان، جزئی از مواد سازنده پمادها و... اشاره كرد.

قرن 19 میلادی: استفاده بیش از اندازه ناپلئون از عطر

ناپلئون عادت داشت هر ماه،60 شیشه از عصاره و اسانس خیلی قوی یاس استفاده كند اما همسر اول او یعنی «ژوزفین» بیشتر دنبال بویی قوی‌تر یعنی عطر مشك بود. عطر او به قدری قوی بود كه 5 دهه بعد از مرگش همچنان بوی آن در اتاق خواب مخصوصش باقی مانده بود. در این زمان دیگر عطر در بین مردم رواج پیدا كرده‌بود و حتی انقلاب صنعتی نیز نتوانست بر فروش بسیار عطر تاثیر بگذارد و آن را از رونق بیندازد.